Pionieren

We zijn pioniers op Lievingerveld. Dat woord komt steeds maar langs, ‘pioniers’. Familie en vrienden noemen ons zo, maar steeds meer mensen die we in Beilen leren kennen gebruiken dat woord spontaan. We zijn niet de allereersten die op Lievingerveld wonen. Die eer gaat naar de bewoners van de eerste tiny houses die vlak voor de zomer zijn opgeleverd. Onze dochter W is wel de überpionier van ons gezin: zij is het eerste kind dat op Lievingerveld kwam wonen.

Lievingerveld is nu nog een pioniers-ecosysteem. Dat zie je aan de plantensoorten die groeien op het veld: veel gras (restant van de landbouw), veel melde (trouwens eetbaar). En vast tal van soorten die ons niet eens opvallen, of die we simpelweg niet bij naam kennen.

Pionier-bewoner zijn is echt een bijzondere ervaring. De mensen die hier nu wonen (of heel vaak zijn) zijn alvast een gemeenschapje, de eerste versie van het Naoberschap. We kennen elkaar, groeten elkaar, helpen elkaar, lenen gereedschap of opslagruimte aan elkaar. De hoeveelheid praatjes die je op een dag maakt, gooit regelmatig je planning in de war.

Het pioniers gevoel zal slechts van korte duur zijn. Straks komen er meer mensen wonen, die steeds meer ‘gevestigd’ zijn. Wij bewoners zullen ons gaandeweg meer terugtrekken in onze eigen huizen, achter onze eigen opritten. Maar voor nu is het uitzicht weids, de mensen open, de belofte en de potentie groots.